قـانـون کـارمـا
تعریف کارما
مطابق تعریف اساسی سانسکریت از کارما، به معنای “عمل” است. قوانین کارما همه مربوط به ارزش مثبت یا منفی سخنان، افکار و کردار ماست. در اصل، هر کاری که انجام می دهیم، انرژی متناظر را ایجاد می کند که به شکلی یا شکل دیگری به ما باز می گردد.
هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی
کارما در اسلام و قرآن
واقعیت آن است که مفهوم کارما از آن جهت که ایده و باور هندوها می باشد و موضوع دنیای بعد از مرگ را مثل ما مسامانان قبول ندارند، قانون کارما چندان قابل پذیرش از نظر مسلمانان نخواهد بود. همچنین در قرآن به صورت مستقیم اشاره ای به کارما نشده است. اما در آیات : ( ۷ و ۸ از سوره زلزال) می فرماید :
- فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ خَیْرًا یَرَهُ
هر کس به وزن ذره‌ای نیکی کرده باشد آن را می‌بیند. (نتایج مثبت آن نیکی به زندگی اش وارد می شود )
- وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ
هر کس به وزن ذره‌ای بدی کرده باشد آن را می‌بیند (نتایج منفی آن کار بد به زندگی اش وارد می شود.)
۱۲ قانون کارما که زندگی شما را تغییر می دهد
کارما برای بسیاری از ما مفهومی تا حدودی انتزاعی است. اطلاعات گیج کننده زیادی در مورد این موضوع غیر دینی وجود دارد – اطلاعات غیر ضروری. بنابراین، ما فکر می کنیم نقاشی کمی برای کمک به تحکیم مفهوم کارما مفید است. برای انجام این کار ، فقط یک مثال سریع لازم است.
همه ما مایل به کمک به مردم اطرافمان به هر روشی هستیم برای مثال کمک به فقرا ـ کمک به افراد سالمند ـ کمک به دوستان و همسایگان و غیره ….
کارما قانون علت و معلول است – قانون ناگسستنی کیهان
اقدامات شما آینده شما را خلق می کند.
کارما قانون علت و معلول است – قانون ناگسستنی کیهان. اقدامات شما آینده شما را خلق می کند. دلیل سرنوشت شما هرگز بسته نمی شود به این دلیل است که شما اراده آزاد دارید. بنابراین آینده شما از قبل نمی تواند نوشته شود. این امر منصفانه نخواهد بود . زندگی به شما شانس می دهد.
حال دو سوال مطرح است: چقدر امکان دارد که شخصی که ما به او کمک کرده ایم عمل متقابل انجام دهد و یا چقدر احتمال وجود دارد که این اقدام منبع مثبتی از انرژی ایجاد کند؟
این یک نمونه بسیار اساسی از کارما روزمره است. البته کارما منفی هم هست. گاندی با روش ساده اما عمیق چنین توضیح می دهد:
“انسان محصول تولید افکارش است. آنچه او فکر می کند ، آن می شود. “
- قانون بزرگ: “همانطور که می کارید، پس درو خواهید کرد.”
توضیح ساده قانون بزرگ این است که: افکار و اعمال ما عواقب دارد – خوب یا بد. اگر خواهان صلح ، عشق ، هماهنگی ، رفاه و … هستیم ، باید مایل باشیم که مطابق آن عمل کنیم.
این همچنین به عنوان “قانون علت و معلول” شناخته می شود. همچنین، انرژی (اندیشه ، عمل) که ما به جهان می دهیم، اثر فوری دارد یا نه.
- قانون ایجاد: “آنچه که ما از طریق مشارکت می خواهیم.”
زندگی که در اطراف خود می بینیم توسط مقاصد افراد ایجاد شده است. همانطور که ما با جهان هستی هستیم، اهداف ما تکامل آفرینش را تعیین می کند. از آنجایی که آنچه را که خودمان را احاطه کرده ایم به بخشی از ما تبدیل می شود، مسئولیت ما این است که اطمینان حاصل کنیم که این محیط مطابق خواسته های ما هستند.
۳. قانون فروتنی: «نپذیرفتن آنچه که هست منجر به استمرار آنچه که هست می‌شود.»
پذیرش در بسیاری از سیستمهای اعتقادی یک فضیلت تقریبا جهانی است. به عبارت ساده، ابتدا باید شرایط موجود را بپذیریم تا آنها را تغییر دهیم.
در هنگام تمرکز بر روی منفی به جای ایجاد تغییراتی در جهت رفع منفی ، ما به نتیجه ای صفر میرسیم.
- قانون رشد: “رشد ما فراتر از هر شرایطی است”
تنها چیزی که ما بر آن کنترل داریم خودمان هستیم. اقدام بعدی (یا عدم تحرک) انگیزه باعث ایجاد شرایط مثبت یا منفی در زندگی ما خواهد شد.
تغییر واقعی اتفاق می افتد اگر واقعا بخواهیم.
- قانون مسئولیت پذیری: “زندگی ما نتیجه اعمال ماست ، نه چیز دیگر”
هنگامی که در زندگی ما تلاطمی وجود دارد، غالباً تلاطم داخلی است. اگر بخواهیم زندگی خود را تغییر دهیم، باید ذهنیت خود را تغییر دهیم.
- قانون ارتباط: “همه چیز در عالم با هم در ارتباط هستند، چه کوچک چه بزرگ .”
گذشته، حال و آینده ما همه به هم مرتبط هستند. به همین ترتیب، اگر بخواهیم چیز دیگری بخواهیم، باید تلاش کنیم تا این اتصالات را تغییر دهیم.
هیچ مرحله ای – اول، وسط یا آخر – در انجام یک کار مهم نیست. همه مورد نیاز است.
۷. قانون تمرکز: «شما نمی‌توانید در یک زمان روی دو چیز مختلف تمرکز کنید»
با توجه به رشد معنوی ما، ما نمی توانیم افکار یا اعمال منفی داشته باشیم و انتظار داشته باشیم از نظر معنوی رشد کنیم. ما باید برای دستیابی به کار مورد نظر، توجه کاملی داشته باشیم.
۸- قانون بیمارستان و بخشیدن: “از خود گذشتگی نشان دهنده هدف واقعی است.”
به عبارت ساده: آنچه که ما ادعا می کنیم و آن را باور داریم، باید در اعمالمان نیز تجلی یابد. بخشش یک فضیلت است، به شرطی که مشتاق کمک به سایرین باشیم.
بدون داشتن یک طبیعت فداکارانه ، رشد معنوی واقعی تقریباً غیرممکن است.
- قانون تغییر : “تاریخ تکرار می شود اگر تغییر نکند.”
تعهد آگاهانه به تغییر ، تنها روش تأثیرگذاری بر گذشته است. تاریخ تا یک مسیر غیر سازنده ادامه خواهد یافت تا اینکه انرژی های مثبت آن را در جای دیگری هدایت کنند.
- قانون اینجا و اکنون: ” حال همه چیزی است که ما داریم”.
با نگاه پشیمان به عقب فرصت های آینده را از دست می دهیم . افکار و الگوهای رفتاری قدیمی فرصت موجود برای پیشبرد خود را نفی نمی کند.
- قانون تحمل و پاداش: “هیچ چیز با ارزشی بدون صبر ایجاد نمی شود.”
صرفاً با فکرهای زیبا به خواسته‌های خود نمی‌رسیم. هرچیزی که ارزشمند است، به مقداری تلاش نیاز دارد.
پاداش اعمال ما فقط از طریق صبر و استقامت به دست می‌آید و نه چیز دیگری. پاداش‌ها نتایج پایانی نیستند.
حقیقت این است که لذت دائمی از طریق این دانش به دست می‌آید که بدانیم چکار کنیم و چگونه انتظار پاداش کاری که انجام داده‌ایم را بکشیم، یعنی آگاهانه صبور باشیم. پاداش نتیجه نهایی نیست. درست است، شادی پایدار از دانش انجام آنچه در پیش بینی درست پاداش خوب کسب می شود ناشی می شود.
- قانون اهمیت و تشویق: “بهترین پاداش این است که کامل باشد.”
نتیجه نهایی ارزش کمی دارد اگر اثر کمی داشته باشد.
انرژی و هدف اجزای حیاتی هستند که اهمیت یک نتیجه نهایی را تعیین می کنند. در حالت ایده آل، عشق و اشتیاق انگیزه های کسی را بهمراه دارد که می خواهد تأثیر ماندگاری داشته باشد.
سخن آخر
قوانین کارما پیچیده به نظر می رسد. اما قابل دستیابی است. و این همه توصیه ای است که قبلاً شنیده اید. همانطور که می خواهید با دیگران با مهربانی رفتار کنید. قطب نما اخلاقی خود را بدون شکست دنبال کنید. و حقیقت خود را زندگی کنید.